به نظر من مدال گرفتن یک تیم یا یک ورزشکار نه تنها بستگی به همیت خود او دارد بلکه به ملت او و مردم او نیز وابسته است
آیا ما یک ملت هستیم؟
جدا از تدابیر امنیتی که برای تک تک افراد تیم ملی در نظر گرفته بودند مبادا که یکی از آنها برود و تقاضای پناهندگی به کشوری بدهد، جدا از مراسم آنچنانی برای تقویت روحیه افراد که با آخرین متدهای روانشناسی ورزشی سازگار است آیا از این مردم ، از این به اصطلاح ملت ایران شما بویی مشترک می شنوید؟
جز کلاهبرداری، نادرستی، مکر و نیرنگ و دورویی که اصول ارزشی حاکم بر جامعه ماست محصول مشترکی داریم؟
از دهان این مثلاً ملت جز بوی گند چیزی شنیده می شود؟
No comments:
Post a Comment